var isMobileBrowser=false;
A néboa da Resignación
El mundo que queremos es uno
en donde quepan muchos mundos
(Subcomandante Marcos)
Todo o tempo do mundo para escreber
poemas: estou no paro, como todos
os meus colegas menos tres:
o que tivo sorte, a que emigrou
e o que levaba en segredo a sua
afiliación ao poder. Mido o tempo
coa velocidade das sombras
mentres espero e des espero e
des humana a vida e o tempo esgaza-me
o futuro, a búsola, os camiños,
o tendón, o trilce e o carpe diem
e afogo na néboa da Resignación.
Cómpre saír á rua, Galiza, e avanzar
en rio, a suma de esforzos humana vida todos.
brebis227430/08/2023